Մարդիկ նեղվում են չարությունից, փոքրանում են, պատրաստ չեն տեսնել կյանքի գույները: Մի քանի տարում ես 4 ռեստորան եմ բացել: Շատերին աշխատանք եմ տվել, մարդկանց, որոնց աչքերում ես ամեն օր ժպիտ ու շնորհակալություն եմ տեսնում: Հենց դա էլ ուժ է տալիս ինձ:

Մարդիկ նեղվում են չարությունից, փոքրանում են, պատրաստ չեն տեսնել կյանքի գույները: Մի քանի տարում ես 4 ռեստորան եմ բացել: Շատերին աշխատանք եմ տվել, մարդկանց, որոնց աչքերում ես ամեն օր ժպիտ ու շնորհակալություն եմ տեսնում: Հենց դա էլ ուժ է տալիս ինձ:
Read more »Հարկադրված վաղ ամուսնությունը, առաջնեկի կորուստը, առողջական խնդիրներ ունեցող որդու ծնունդը, ամուսնալուծությունն ու դրան հաջորդած բոլոր բարդությունները Իրինան համարում է ոչ թե դժբախտություն, այլ իրեն կռող, ուժեղ դարձնող փորձություններ:
Read more »Մենք երկրորդ անգամ ստիպված ենք մեր կյանքը զրոյից սկսել: Բայց կան մարդիկ, որոնք շատ ավելին են կորցրել: Ես չեմ վախենում զրոյից, որովհետև դա էլ կետ է, որից կարելի է սկսել: Մենք միշտ էլ զրոյից ենք սկսել: Ես այս անգամ էլ եմ սկսելու, վստահ եմ: Հադրութում թողած մեր տնից լավն այստեղ եմ կառուցելու:
Read more »14 տարեկանում նա քեռորդու բռնաբարության զոհը դարձավ, սակայն, հարազատների աջակցությունն ստանալու փոխարեն, մեկ տարի անց հոգեբուժարան տեղափոխվեց։
«Մայրս ասում էր՝ սո՛ւս, լռի՛, մյուսները չէին հավատում պատմածներիս»։
Վերջին 10 տարիներին ընտանեկան բռնության հետևանքով մահացել է ավելի քան 100 կին։ Նրանցից շատերը կփրկվեին, եթե շրջապատը չլիներ անտարբեր։ Մի՛ եղիր անտարբեր: Մի՛ լռիր:
More than a 100 women have been killed in domestic violence over the last 10 years in Armenia. Most of them would have survived if people around them did not remain silent. Indifference kills.
Read more »«Այն պահին, երբ բացահայտեցի ճշմարտությունը, ուղղակի չէի ուզում ապրել: Մտածում էի՝ ավելի լավ էր ոչինչ չիմանայի»,- ասում է Նանա Մանուչարյանը, ով 21 տարեկանում բացահայտեց ամուսնու և իր կյանքի մասին սարսափելի իրականությունը. ինքն ապրում էր մանկապիղծի հետ:
Read more »«Քաղցկեղից հետո ես կարծես վերածնված լինեմ, ստեղծվել է մի Անի, որը հիմա շատ ավելի լավ գիտի թե՛ իր ճանապարհը, թե՛ իր նպատակը, թե՛ իր առաքելությունը, և ավելի լավ գիտի գնահատել իր էներգիան, ուժն ու կարողությունները»,- ասում է Անի Հայկունին ու ժպտում:
Read more »Մարդիկ նեղվում են չարությունից, փոքրանում են, պատրաստ չեն տեսնել կյանքի գույները: Մի քանի տարում ես 4 ռեստորան եմ բացել: Շատերին աշխատանք եմ տվել, մարդկանց, որոնց աչքերում ես ամեն օր ժպիտ ու շնորհակալություն եմ տեսնում: Հենց դա էլ ուժ է տալիս ինձ:
Աչքիս երբեմն ծակող ցավերը ինձ հիշեցնում են, որ դուռս ամուր կողպեմ։
Մարդիկ նեղվում են չարությունից, փոքրանում են, պատրաստ չեն տեսնել կյանքի գույները: Մի քանի տարում ես 4 ռեստորան եմ բացել: Շատերին աշխատանք եմ տվել, մարդկանց, որոնց աչքերում ես ամեն օր ժպիտ ու շնորհակալություն եմ տեսնում: Հենց դա էլ ուժ է տալիս ինձ:
Աչքիս երբեմն ծակող ցավերը ինձ հիշեցնում են, որ դուռս ամուր կողպեմ։
Հարկադրված վաղ ամուսնությունը, առաջնեկի կորուստը, առողջական խնդիրներ ունեցող որդու ծնունդը, ամուսնալուծությունն ու դրան հաջորդած բոլոր բարդությունները Իրինան համարում է ոչ թե դժբախտություն, այլ իրեն կռող, ուժեղ դարձնող փորձություններ:
Մենք երկրորդ անգամ ստիպված ենք մեր կյանքը զրոյից սկսել: Բայց կան մարդիկ, որոնք շատ ավելին են կորցրել: Ես չեմ վախենում զրոյից, որովհետև դա էլ կետ է, որից կարելի է սկսել: Մենք միշտ էլ զրոյից ենք սկսել: Ես այս անգամ էլ եմ սկսելու, վստահ եմ: Հադրութում թողած մեր տնից լավն այստեղ եմ կառուցելու:
Կա՛նգ առ։
Ձեզնից բացի ոչ մեկը ձեր կյանքը փոխել չի կարող։
Stop!
No one can change your life except for you.
14 տարեկանում նա քեռորդու բռնաբարության զոհը դարձավ, սակայն, հարազատների աջակցությունն ստանալու փոխարեն, մեկ տարի անց հոգեբուժարան տեղափոխվեց։
«Մայրս ասում էր՝ սո՛ւս, լռի՛, մյուսները չէին հավատում պատմածներիս»։
«Մեր ընտանիքում կանանց կրթությունը շատ կարևոր է: Տատիկս հայտնի բանաստեղծուհի է, մայրս՝ միշտ գիրքը ձեռքին: Ես հավատում եմ, որ ապագա ունի միայն այն ազգը, որի մայրերը կարդում են»,- ասում է Զուզանը:
Վերջին 10 տարիներին ընտանեկան բռնության հետևանքով մահացել է ավելի քան 100 կին։ Նրանցից շատերը կփրկվեին, եթե շրջապատը չլիներ անտարբեր։ Մի՛ եղիր անտարբեր: Մի՛ լռիր:
More than a 100 women have been killed in domestic violence over the last 10 years in Armenia. Most of them would have survived if people around them did not remain silent. Indifference kills.