Կռվում, երբ մահը ռեալ է ավելի, քան երբևէ, մեկ է, բժիշկ ես, ու չկա կյանքից ավելի կարևոր բան՝ մարդու կյանքը գերագույն արժեք է: Ու երբ դու փրկում ես մարդուն, քո գործն արել ես, մահվան բերանից հետ ես բերել, բայց չես կարող տեղանքից հանել, չգիտեմ՝ դրանից դաժան ի՞նչ կարող է լինել:
Read more
Վախենալ պետք չէ, ուղղակի պետք է հիշել, որ դու պատասխանատու ես ոչ միայն քո, այլև ինքնաթիռում և դրա տակ՝ երկրի վրա, գտնվող մարդկանց կյանքի համար
Read more
«Ես ընդամենը յոթ տարեկան էի, երբ քրոջս հետ հայտնվեցինք Վանաձորի մանկատանը։ Այստեղ մեզ բերեց տատս, որը մորս մահից առաջ խոստացել էր մեզ ոչ մի բարեկամի չհանձնել»,- պատմում է Նելլին։
Read more
«Ամենօրյա ծեծն ու բռնությունը դարձել էին մեր ամուսնական կյանքի մի մասը: Ծեծվում էի ամեն առիթով ու նաև
անառիթ՝ խանդի հողի վրա, նյարդայնացած պահերին, երբ կամենար: Համբերությանս վերջին կաթիլը դստերս աչքի
առաջ ինձ ծեծելն էր: Դրանից հետո վերցրեցի երեխայիս և գնացի ծնողներիս տուն»,- իր կյանքն է վերհիշում
Մարիամ Մելիքյանը:
«Չեմ սիրում, երբ ինձ ընկալում են որպես զոհ, ես դժվար ճանապարհ եմ անցել, բայց ես հաղթած կին եմ»,- ասում է Հասմիկ Խաչատրյանը, որի աղմկահարույց պատմությանը ծանոթ են շատ-շատերը:
Read more
Աչքերը փայլում են արցունքներից, դիմագծերը՝ դողում, ձեռքերը` ձեռք փնտրում ամուր բռնելու, չհուսահատվելու համար։ Մինչդեռ ամիսներ առաջ է հասկացել. իրեն բաժին ընկած ողբերգությունը մենակ պիտի վերապրի ու հաղթահարի:
Read more
Daphne Armenia 